دل نوشته های سعید تاجیک

رفتنت قاتل جان است، مروخواهرت دل نگران است، مروكهنه پيراهن و بوسه ى گلو …راوىِ داغِ گران است است، مروميروى دامن كشان، اما بداندخترت مرثيه خوان است، مروچَشم بر راهِ عقيقِ يمنَت …چشم هاىِ ساربان است، مرومابقىّ تير و نيزه هايشان …سوىِ جسمِ تو نشان است، مروآنطرف در انتظارِ حنجرَت …خنجرِ شمر و سنان است، مروتا نيفتادى به زيرِ دست و پاتا حرم امن و امان است، مروگرِهى محكم بزن به معجرمكه عدو چشم چران است، مروميروى اما ببين دورِ حرم …لشگرِ نامحرمان است، مروميروىّ و بعد از اين، ناموسِ تو …بين اين حراميان است، مروبر تحمّل كردنِ مشت و لگد …اين سه ساله، ناتوان است، مرو + نوشته شده در  سه شنبه هجدهم مرداد ۱۴۰۱ساعت 17:8&nbsp توسط سعید تاجیک  |  دل نوشته های سعید تاجیک...

اسب ها را زِ حَريرِ بدنَش رد كردندز سراپاىِ تنَش كسبِ درآمد كردندبا نواميسِ حسين ابنِ على، بد كردندبا لگد راهِ سه ساله دخترَش، سد كردندبا حسين و پدر و مادرِ او، لج كردندوحشيانه راهِ خود را به حرم، كج كردندخيمه ها آتش گرفت و خواهرش ميسوزددارد انگار ! دوباره مادرش مي سوزدپنجه اى آمد و گوش دخترش، مى سوزددخترى آتش به دامن، معجرش مى سوزدكودكى با كعبِ نِى، بال و پرَش آتش گرفتمادرى از (نبشِ قبرِ ) پسرش ! آتش گرفتكربلا ريخت بهم، عرش خدا ريخت بهمحضرتِ سجاد، بين خيمه ها ريخت بهماحترام و عزّتِ آل عبا، ريخت بهمحرم از حمله ى قومِ بى حيا، ريخت بهمهمه جا ريخت بهم، خونجگرى ها پا گرفتروضه ى اسارت و دربدرى ها، پا گرفت + نوشته شده در  سه شنبه هجدهم مرداد ۱۴۰۱ساعت 17:9&nbsp توسط سعید تاجیک  |  دل نوشته های سعید تاجیک...